DRAMATIZACIÓN E CONTO MOTOR
O noso traballo estará dividido en
dúas partes diferentes. Primeiro mostramos a estrutura da dramatización e as
actividades dentro desta e logo, a estrutura do conto motor e as actividades
motrices.
Dentro da propia dramatización
contamos coa historia do Monstro de cores e dúas actividades
mentres que no conto motor, contamos con oito actividades diferentes: dúas
sobre todas emocións e as outras correspondentes a cada unha das emocións
mencionadas no álbum ilustrado.
Dramatización:
Xa te volviches embrollar coas
emocións?
Actividades da dramatización:
Desenleando os fíos de cores
A caixa dos medos
Conto motor:
Xogamos coas emocións de cores
Actividades:
Non me gusta estar so
Escalando a polas cores
Cubo das emocións
Coidado que queimo!
Como te sentes?
Estoupando os nosos medos
Buscando o monstro de cores
Unha fermosa aperta rosa
DRAMATIZACIÓN
Xa te volviches embrollar coas emocións?
|
Obxectivos
|
Contidos
|
Elementos da dramatización
Personaxes:
Alba (Nena do
conto), Jesús ( Monstro anoxado/vermello), Olaia
(Monstro alegre/amarelo e monstro tranquilo/verde) e Alejandra
(Monstro triste/azul e monstro asustado/negro).
Acción:
Representación, coa axuda de monicreques de cartón, das diferentes escenas
do álbum “O Monstro de cores”.
Argumento:
Relacionar as diferentes cores con elementos da vida real. Por exemplo a
alegría cando saltas, bailas, cando sae o sol…
|
Espazo
Pavillón de motricidade.
Representación cun teatrillo no que se mostran as escenas do conto.
|
Emocións
Alegría, tristeza, medo, enfado, calma e amor
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
A nosa dramatización levarémola a cabo nun teatrillo e con monicreques de
cartón, ademais ao lado disto, contaremos cun monstro de cartón ( cun maior
tamaño) que terá moitas las de cores ao seu redor e uns botes de
cristal para encher da súa cor correspondente durante a actividade.
Comezaremos repartindo aos nosos compañeiros unhas caretas do cor das
emocións e deixando coa intriga de por que facemos iso.
Na primeira escena aparece a nena falando co
seu amigo o monstro sobre o seu embrollo coas emocións e mostrándolle a súa
axuda para solucionalo.
Logo, pediráselles aos compañeiros que tamén nos axuden con ese traballo e
cando saia cada emoción, os que teñan a careta desa cor deberán saír e
quitarlle o monstro grande a la de cartón correspondente á mesma.
Na segunda escena, comezamos a falar da alegría e colocando
o monstro amarelo no teatrillo xunto aos seus amigos os paxariños mentres o
equipo amarelo quitará a la amarela e meteráa no seu bote correspondente.
Na terceira escena representase a tristeza. Nela aparecerá
o monstro azul xunto cuns peixes e unhas nubes mentres o equipo azul quita a
la e introdúcea no seu bote.
Na cuarta escena aparece a rabia e xunto con ela o monstro
vermello e os círculos do lume. Entón será o equipo vermello o que quite e coloque a la no bote para axudar ao monstro.
Despois na quinta escena sae o medo e, con ese monstro
negro, aparecen as pantasmas e as ramas das árbores. Mentres que se colocan
no seu lugar os compañeiros quitarán a la de cor negro e meterana no seu
bote.
Na sexta escena, é a calma a protagonista e co noso monstro
verde aparecen unhas fermosas flores verdes que inspiran tranquilidade. Será esta
case a última la que deben sacar para o seu lugar.
Na derradeira escena, fala de novo a nena co monstro e este
móstrase namorado, cun gran corazón e mentres, o equipo rosa terá que sacar a
la e outros, colocar no monstro grande, un corazón enorme que rematará a nosa dramatización.
Cando estea todo no teatrillo, as las nos botes e o monstro branco, voarán
polos aires corazóns pequeniños que representarán o feliz que está o monstro
e nós, de que nos axudaran coas las e co seu enredo.
Logo, faremos preguntas para que nos axuden a recordar cal era a emoción
de cada cor e pasaremos ao conto motor coas nosas actividades.
|
Áreas de coñecemento
Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal
Linguaxe: Comunicación e representación
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Monstros de cores
Elementos representativos de cada emoción
Monicreques de cada emoción
Pompóns de cores
Caretas das emocións
Caretas
Realización do noso teatrillo
Teatrillo
Representación do teatrillo e os monicreques
Monicreques da alegría
Monicreques anoxados
Nena
Monstro de cores
|
ACTIVIDADES DA DRAMATIZACIÓN
“Desenleando fíos de cores”
|
Obxectivos
|
Contidos
|
Agrupamentos
Todo o grupo-clase. Formando seis grupos de catro persoas.
Un equipo por cada unha das cores do conto.
|
Materiais
Recursos
|
Descrición da tarefa
Esta actividade levarase a cabo en equipo durante a representación da
dramatización. Antes de comezar, repartiremos entre as compañeiras unhas
caretas de cartolina de cores e con elas, formaremos diferentes equipos.
Estes equipos serán os encargados, durante a dramatización, de axudar ao
monstro de cores co seu embrollo e quitar, con cada emoción, unha la
diferente.
Para que se coñeza o proceso, poñemos de exemplo a alegría. No momento no
que falemos da alegría e da súa cor amarela, terá que levantarse o equipo
amarelo e retirar a la amarela do monstro. Nese momento, terán que introducila
no bote e deixar paso ao seguinte equipo.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Monstro de cores
Embrollo coa la de cores
Caretas para os compañeiros
Exemplo dos botes coa la de cores
|
A caixa dos medos
|
Obxectivos
|
Contidos
|
Agrupamentos
Todo o grupo-clase.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
En primeiro lugar observarán o medo dentro do conto e logo falarase nunha
asemblea con eles sobre o tema. Unha vez feito isto, mostrarémoslles
diferentes materiais que poidan dar medo ou tarxetas cun debuxo sobre iso e
terán que escoller o que lles da medo a eles para metelo na caixa dos medos.
Logo, cando todos estean dentro, sairán un por un a coller un elemento da
caixa e preguntarán a quen lle da medo e por que.
Deste xeito, falaremos de todos os medos e buscaremos solucións para cada
un deles.
Será unha boa forma de falar de algo que lles ocasiona tantas
dificultades porque veno dende o punto de vista de un xogo e iso failles
fomentar a ilusión.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Exemplo da caixa e os medos que pode ter cada neno ou nena
|
CONTO MOTOR
Xogamos coas emocións de cores
|
Obxectivos didácticos
|
Contidos
|
Criterios de avaliación
|
Elementos do conto motor
O conto motor estará explicado por os catro compoñentes do grupo e
introducirá ao resto de compañeiras nas súas actividades.
Contarase cunha serie de materiais do pavillón como quita medos, espaleiras,
colchonetas, globos, paracaídas, pelotas… ou tamén materiais propios coma
elementos de cartón ou o propio corpo das persoas (situado segundo as ordes
de cada xogo).
Nalgún caso, tamén se contará coa participación do profesorado para que se
poida observar como a súa colaboración é importante.
|
Espazo
Pavillón de motricidade, delimitado en todo momento por elementos
presenciais: conos, cordas, bancos suecos… ou elementos do propio solo coma as
liñas do chan.
|
Emocións
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
O noso conto motor estará formado por diversas actividades. Estas estarán
relacionadas entre sí por ter como tema común o noso álbum ilustrado. Nelas
traballaremos todas as emocións que o Monstro sente e fomentaremos o traballo
en grupo.
Todas son actividades motrices e utilizan unha serie de materiais para
poder levarse a cabo, uns serán elementos do pavillón e outros realizados por
nós.
Dividimos estas actividades de dous xeitos:
Posteriormente, describiremos cada unha delas para que se entenda o
contido do noso conto motor.
|
Áreas de coñecemento
Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal:
Coñecemento do entorno
Linguaxe: Comunicación e representación
|
Competencias básicas
|
ACTIVIDADES CONTO MOTOR
Momento inicial, de entrada ou saúdo (Activación)
|
Non me gusta estar so
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Todo o grupo-clase. Xogarán en solitario pero o obxectivo é atopar unha
parella.
|
Espazo
Pavillón ou ximnasio, cun espazo en forma de cadrado delimitado por bancos suecos.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
Esta será a actividade inicial que dará comezo ao noso conto motor.
Xuntaremos ao alumnado nunha asemblea para explicarlles a actividade e,
xusto despois, daremos a metade, un anteface. Cando estea rematada a
explicación, comezaremos a actividade.
Delimitaremos o espazo cos bancos suecos e dentro deste, terán que
moverse cos brazos abertos e buscar unha parella. Como a intención é levar os
ollos pechados, deben agarrala e adiviñar (sen sacar o anteface) quen é o
compañeiro ou compañeira que colleron. Deste xeito, terán que facer un
recoñecemento dos compañeiros e mellorarán a súa coordinación dentro dese
espazo.
É unha actividade que nos axuda a identificar o complexo que é estar so,
o pouco que gusta a soidade e o ben que nos sentimos cando atopamos a alguén
nun momento triste. Ademais, será un bo xogo para fortalecer os vínculos
entre o alumnado e axudar a unha mellor relación entre todo o grupo-clase.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Mostra do xogo e da distribución do espazo
Mostra do desenvolvemento da actividade
(Cando se atopan as parellas e adivinan quen é)
|
Momento de actividade motriz (Parte principal)
|
Escalando a polas cores
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Todo o grupo-clase, dividido en grupos de seis compoñentes.
|
Espazo
O ximnasio ou o pavillón, xa que é necesario un lugar no que poidamos
contar con espaleiras e colchonetas.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
O primeiro paso de todos é dispoñer polas espaleiras globos de distintas
cores. Unha vez feito isto, colocarase sobre a base das espaleiras unha colchoneta
quita medos, que se atará á propia estrutura de madeira para así evitar
posibles movementos.
Unha vez preparado o material e o espazo, dividirase ao alumnado
participante en grupos de seis persoas, unha por cada cor que aparece no noso
álbum (amarelo, azul, vermello, negro, verde e rosa).
Cada grupo colocarase no seu espazo, que virá marcado pola presenza dun
aro de plástico no chan.
A actividade é una tarefa de relevos. Daránselles trinta segundos para
que entre todos eles se poñan de acordo a ver a por que cor se dirixirá cada
un.
Unha vez concluído este tempo, comeza a tarefa. Un a un deberán dirixirse
cara as espaleiras, subir á colchoneta, escalar pola estrutura e coller un
globo. Unha vez feito isto farán o mesmo camiño, pero a inversa, chocando a
man do seguinte compañeiro que sairá a realizar a proba.
Unha vez que todos os integrantes das agrupacións teñan feito isto,
comprobarase que cada grupo posúa seis globos, cada un dunha cor diferente.
O que se pretende é buscar o diálogo e a organización entre os
integrantes de cada grupo, coa finalidade de conseguir as seis cores que se
representan no conto do “Monstro de cores”.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Representación da actividade e o material
Ensaio da actividade no pavillón
|
Cubo das emocións
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Todo o grupo-clase formando un círculo, e irán participando
individualmente nun primeiro momento, e nas repeticións en parellas ou tríos.
|
Espazo
Pavillón.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
O alumnado formará un círculo de pé ao redor dun caldeiro que conterá
pelotas das cores das emocións.
A mestra comezará ao lado do caldeiro e escollerá unha pelota, por
exemplo, amarela, e irá cara o neno ou nena que teña a frecha diante con
movementos alegres (bailando, rindo, saltando, …). O alumno ou alumna
desprazarase hacia o caldeiro co mesmo movemento e unha vez ali, escollerá
unha pelota dunha cor diferente, por exemplo, vermella, e desprazarase
gritando, con cara de enfado,... ata o seguinte neno ou nena.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Exemplo do cubo das emocións con debuxos reais de nenos de infantil
|
Coidado que queimo!
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Todo o grupo clase.
Neste xogo poderanse ir engadindo ou quitando elementos que pillen ou
salven, en función do número de participantes ou a dificultade que queiramos
darlle á dinámica.
|
Espazo
Unha superficie ampla en forma de cadrado ou rectángulo (segundo a
distribución do propio espazo). Para facilitar a comprensión da delimitación
a superficie a empregar para a dinámica colocaranse catro conos en cada unha
das esquinas do campo de xogo.
|
Materiais e recursos
(En ambos casos, material elaborado con elementos de refugallo, como
cartón)
|
Descrición da tarefa
Para poder levar a cabo esta dinámica necesitamos que de todo o grupo
clase, se fagan tres grupos. Dous deles estarán compostos por dúas ou tres persoas (segundo o número total de participantes poderase variar este número) e o grupo restante será o formado polo resto de participantes. Polo tanto haberá dous grupos pequenos e un grande.
As persoas que compoñan un destes grupos pequenos levarán colgado no seu pescozo
una fogueira, que será o indicativo de persoa da que temos que escapar, e que
polo tanto, irá a por nós.
Mentres que os integrantes do outro grupo cativo levarán cada un deles unha
regadeira.
O xogo consiste en que temos que escapar do lume, representado polas
persoas que teñen as fogueiras, desprazándonos polo espazo que teñamos
dispoñible. Se alguna persoa que leva o lume con ela nos toca, quedaremos
convertidos en cacharelas, quedándonos inmóbiles no lugar no que nos colleu e
representando o movemento que fai o lume co noso corpo.
E que precisa o lume para poder apagarse? Auga. Ou o que é o mesmo, quen
nos salvará se nos convertemos en fogueira? As persoas que teñen as
regadeiras. Elas dedicaranse a apagar todas as cacharelas, vertendo sobre
elas auga. É dicir, se unha persoa colle a outra e a converte en lume, a persoa que foi pillada ten que agardar por outra, que teña unha regadeira e que a regue. E
como se rega? Colocando a regadeira sobre a cabeza da persoa prendida e
contando ata cinco en voz alta. Se se logra conseguir, a persoa deixa de ser
lume e ten a oportunidade de volver a escapar.
Pero ollo! Se algunha das persoas que pilla (lume), logra coller a alguén
que é auga (regadeira), os papeis cambiaranse.
A dificultade desta dinámica pódese modificar, segundo o número de
persoas que representen o lume e as que representen a auga. Ou mesmo
ampliando ou reducindo o espazo do xogo. Outra variable coa que podemos xogar
é eliminando as regadeiras se o lume logra collelas.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
|
Como te sentes?
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
O grupo-clase dividido en 4 grupos segundo as cores do paracaídas.
|
Espazo
Pavillón ou espazo exterior.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
Segundo as cores dos globos que cada un recolleu no xogo “Escalando a
polas cores” o alumnado colocarase nas cores correspondentes do paracaídas.
Pero como a tea non ten cor negra nin rosa, esas persoas distribuiranse
equitativamente por todas as cores. Cada cor representa unha emoción e
unha música, como xa escoitamos no conto do “Monstro das cores”.
Poremos a música e o alumnado deberá identificar a emoción á que
corresponde. O alumnado elevará o paracaídas mentres que os nenos e as nenas
que se atopen nesa cor, deberán cambiar de lugar por debaixo do mesmo
saudándose con cara e voz de alegría, tristeza, rabia,... segundo
corresponda. Como o paracaídas non ten cor negra, cando soe a música de medo,
todo o alumnado deberá soltar o paracaídas e quedarse como estatuas con cara
de asustados ata que a música cambie.
Unha vez que todo o alumnado participe, diremos Rebumbio!!! e todos e
todas deberán elevar o paracaídas e cambiar de cor.
Cando os nenos e nenas teñan a actividade interiorizada, o que faremos é
introducir unha pelota que teñen que mover. Cando saia a pelota por unha das
cores, levantan o paracaídas e os nenos e nenas que estaban colléndoo por esa
cor, métense dentro e figuran sentir esa emoción. Se a pelota se cola polo
medio, deixan o paracaídas no solo e escenifican a alegría, tristeza,...
segundo lles corresponda e cambian de lugar.
|
Indicadores de avaliación:
|
Representación gráfica
Exemplo da colocación para esta actividade
Exemplo de situación ao escoitar a música do enfado
|
Estoupando os nosos medos
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Grupo- clase. Cada un desprazarase so polo espazo en busca dunha
parella.
|
Espazo
Pavillón ou espazo aberto. Estará delimitado por uns conos para facer
máis sinxela a tarefa.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa
Nesta actividade, a metade da clase levará un anteface mentres que a
outra metade levará un globo nas súas mans cun pictograma dos medos
dentro.
O obxectivo principal desta é fomentar o traballo por parellas e a
superación dos medos que cada un deles poida ter para poder poñerlles nome.
Por iso, en cada globo aparecerá un pictograma co medo correspondente e, por
atrás, o nome deste medo.
Primeiro, faremos unha división do grupo clase e explicarémoslles que
deben buscar, nun espazo determinado, unha parella. Cando o fagan, a mestra
abrirá o globo correspondente (se non lles da medo estoupalo, poden facelo
eles mesmos) e xuntos observarán o medo que lles tocou. Esto pode dar pe a
unha futura asemblea falando dos medos e propoñendo ideas para superalos ou
tamén pasar a outros xogos similares sobre o tema do medo, posto que é unha
das emocións máis complexas para eles.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Globos e pictogramas que mostran como sería o xogo
Nomes dos medos e o seu significado
Imaxinamos a situación:
Neno con anteface atopa a nena co globo e descobren o estoupalo que no seu interior atopase a teratofobia (Medo os monstros).
|
Buscando o mostro de cores
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Participa todo o grupo clase pero a actividade será realizada por
parellas.
|
Espazo
Dentro do pavillón situarase un espazo delimitado para non dispersar o
grupo.
|
Materiais e recursos
|
Descrición da tarefa:
Esta é unha actividade sinxela para traballar o espazo e a dirección. Con
indicacións simples, un dos compoñentes da parella estará cos ollos tapados
polo anteface e terá que atopar o monstro segundo as indicación que o outro lle
vai dando.
A persoa co anteface levará círculos coas emocións (un de cada cor e cun belcro) para
pegar no monstro de feltro, grazas as indicacións do seu compañeiro, e
completar a actividade.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Representando a nosa actividade:
A nena está dirixindo ao nenos para que chegue o monstro e poida colocarlle, os círculos, no seu corpo.
|
Momento de relaxación ou despedida (Volta a calma)
|
Unha fermosa aperta rosa
|
Obxectivo motor
|
Contidos
|
Agrupamento
Todo o grupo clase
|
Espazo
Na aula de psicomotricidade o espazo non terá que estar delimitado, xa
que a finalidade é que se vaian xuntando todos.
|
Materiais e recursos
Pequenos corazóns de cartón de cor rosa.
|
Descrición da tarefa
Con esta actividade de volta a calma o que se pretende é que cada un da
clase teña un corazón de cartón e terá que ir en busca de alguén que tamén o
teña; unha vez que o atope terán que intercambiar os corazóns e darse unha
aperta.
Será unha forma de conseguir unha mellor unión do grupo clase e rematar o
conto motor do mesmo xeito que remata o álbum ilustrado “O Monstro de
cores”.
|
Indicadores de avaliación
|
Representación gráfica
Xogo na aula (Cada un terá un corazón da mesma cor)
Deberá buscar a parella, intercambiar o corazón e darse unha aperta
|
Indicadores de avaliación das actividades:
0= Non
1= En proceso
2= Si
(Non están en cada táboa pero son os mesmos para avaliar cada unha das nosas actividades)
Con este percorrido polas nosas actividades, damos por finalizado este traballo. Esperamos que todas elas fosen de interese e que o Monstro de cores quede no voso recordo por moitos anos porque como ben sabemos, as emocións son unha materia fundamental na educación infantil.
0= Non
1= En proceso
2= Si
(Non están en cada táboa pero son os mesmos para avaliar cada unha das nosas actividades)
Con este percorrido polas nosas actividades, damos por finalizado este traballo. Esperamos que todas elas fosen de interese e que o Monstro de cores quede no voso recordo por moitos anos porque como ben sabemos, as emocións son unha materia fundamental na educación infantil.
No hay comentarios:
Publicar un comentario